Umoja helpt kerken met beide benen in de buurt te staan. Missionaire pionier Rick Janssen laat zien dat verbinding zoeken soms betekent dat een brunch net zo belangrijk is als een viering.
Daar is ie weer. Enthousiast loopt hij de ruimte binnen van het multifunctioneel centrum waar Villa Klarendal zondags de wekelijkse brunch en viering houdt. Hij komt nu al enkele jaren trouw naar de brunch.
Een kort gesprekje over de wekelijkse beslommeringen van de afgelopen week. Wat er goed, maar vooral ook wat er mis is gegaan. Hij geniet met volle teugen van de rijke maaltijd die we voorzetten.
Het is een wijkbewoner in hart en nieren. Het hart op de tong. Lekker direct en zonder poespas. Met de nodige hulp die hij van instanties krijgt. Geloof, daar heeft hij niet zoveel mee. Hij moet iets met zijn handen doen. Op zoek naar iets waar hij anderen mee kan helpen. Hier komt hij tot rust. Een viering? Dat is te veel gevraagd. De brunch, dat is al viering genoeg voor hem. De relaties onderling, de gesprekken, de rust. Soms het enige rustpunt in zijn week.
We nemen afscheid. Vóór het zingen gaat hij de Villa uit: ‘Tot volgende week!’ Soms blijft hij toch rustig achterin zitten. Niet meedoen, soms luisteren. We laten het aan God over wat Hij daarmee doet.
Is de brunch minder dan de viering? Versterking van het lichaam minder belangrijk dan versterking van de geest? Ze horen allebei bij het leven. Voor de een kan een brunch al heel veel opleveren. Iemand zei ooit tegen ons: ‘Hier ervaar ik hoe samenleven eigenlijk hoort te zijn, iedereen mag zichzelf zijn.’ Compleet leven naar ziel, geest en lichaam!
