Een NEE/JA sticker als eerste stap naar betrokkenheid

Om verbinding te vinden met mensen in de buurt moet je weten wat er speelt. Umoja programmaleider Herman Bouma zag dat het vervangen van zijn NEE/NEE sticker op zijn brievenbus voor een NEE/JA sticker zijn buurt liet opbloeien.

Een buurtfeest met springkussen om de opening van een nieuw pleintje te vieren, de honderdste verjaardag van mevrouw Imanuel en de aankondiging van een Krav Maga-cursus. Een willekeurige greep uit de artikelen in het huis-aan-huisblad van onze wijk. Het lijken triviale mededelingen en de verleiding is dan ook groot om het krantje meteen bij het oud papier te doen. Of nog beter: een sticker op de brievenbus te plakken, zodat het krantje nooit meer komt. Dat scheelt ook weer papier. Alles voor duurzaamheid tenslotte. En toch heb ik heel bewust gekozen voor een NEE/JA-sticker op onze brievenbus. Juist vanwege die triviale onderwerpen in het huis-aan-huisblaadje.

Leer je buurt kennen door je wijkkrant

Mensen vragen mij vaak: hoe kunnen we als kerk of als christenen meer betrokken zijn bij onze omgeving? Dan geef ik ze als tip mee: plak een NEE/JA-sticker op je brievenbus. De rest komt vanzelf. Vroeg of laat komt er een moment dat je tijdens een loos uurtje die krant gaat zitten lezen.
En dan zie je ineens dat er plannen zijn om het park aan te pakken. Of je ziet dat een groep bewoners z’n best doet om de bibliotheek in het dorp te behouden. En zonder dat je het doorhebt, raak je een heel klein beetje meer betrokken bij je buurt. Je doet er misschien eerst nog helemaal niets mee, maar als je weer langs het park of de bibliotheek fietst kijk je er toch met andere ogen naar.

Kennismaken naast de compostbak

Ik heb het letterlijk zien gebeuren bij iemand in mijn omgeving. Ze zat redelijk vast in de bubbel van werk en kerk. Op een dag veranderde ze de sticker op haar brievenbus. Ze kreeg het huis-aan-huisblad waarin ze las dat er een moestuin werd geopend om de hoek. Dat leek haar best leuk, zo’n vierkantemetertuin.
En voordat ze het wist stond ze met een buurvrouw te kletsen over de wormen in de gezamenlijke compostbak. In de loop van de jaren gingen de gesprekken over meer dan die vierkante meter aarde. Het werd een echt contact; een betekenisvolle relatie. En daar ligt de sleutel voor betrokkenheid bij onze omgeving: in die échte contacten met échte mensen met échte levens.

Verbinding aangaan met één buur

Als we na gaan denken over kerk zijn in de buurt, kunnen we eindeloos praten over visie en projectplannen en verandertrajecten. We kunnen commissies optuigen en architecten naar ons kerkgebouw laten kijken. Dat zijn allemaal prachtige zaken, maar het zijn dreunende gongen en schelle cimbalen als we niet die echte verbinding aangaan met één buurman of buurvrouw.

Dus plak die NEE/JA-sticker op je brievenbus, of als je superduperduurzaam wilt zijn, abonneer je op het e-paper van je lokale huis-aan-huisblad. Neem elke week vier minuten de tijd om het door te bladeren. En kijk wat er gebeurt. Wie weet zit je volgend jaar wel taart te eten met mevrouw Imanuel, of doe je mee aan de Krav Maga-cursus.

Dit blog is geschreven door Herman Bouma. Herman was tot zomer 2020 programmaleider voor Umoja Nederland. Daarnaast is hij coördinator van Present Haarlem. In zijn vrije tijd zet hij zich in voor de bloei en de vrede van Amsterdam Slotervaart.

“Daar ligt de sleutel voor betrokkenheid bij onze omgeving: in die échte contacten met échte mensen”